De nieuwe Ritmo Super: alles wat een automobilist zich kan

wensen.

Aldus een koptekst uit één van de folders. Het project X1/38, dat in het voorjaar van 1978 werd afgerond, werd in 4 jaar tijd voltooid. De totale kosten bedroegen, inclusief de bouw van een volledig geautomatiseerde carrosserie fabriek ongeveer 750 miljoen gulden. Circa 1200 mensen waren bij de ontwikkeling betrokken. Al vanaf het geheime, prille begin, werd ervan uit gegaan, dat de X1/38 een 4 tot 5 persoons auto zou zijn met een grote achterklep als 3e of 5e deur. Belangrijke speerpunten waren: styling, ruimte, comfort, economie, veiligheid en prestaties. Maar ook een simpel en goedkoop onderhoud, lange levensduur, functionaliteit en eenvoudig te verwijderen carrosseriedelen in geval van schade. Juist in de tijd dat men begon met de ontwikkeling van het X1/38 project, 1974, begon het begrip zuinigheid een belangrijke rol te spelen. Immers de oliecrisis was net een feit. Lag de CW waarde van een auto in die tijd gemiddeld op 0,46, Fiat stelde zich ten doel om de CW waarde beneden de 0,40 te brengen. Uiteindelijk werd een resultaat van 0,38 bereikt. Het uiteindelijke model van de X1/38 is zeer afwijkend van alles wat in de voorgaande jaren in de C-klasse gewoon was. Het meest opvallend zijn uiteraard de en enorme voor-en achterbumper met geïntegreerde lampunits, zowel voor als achter. En verder de terugkeer naar ronde koplampen voor een betere efficiency en een eenvoudiger en goedkopere vervanging, de opvallende Ritmo velgen (alleen voor de CL) en de typische ronde deurhendels, die helaas in de laatste serie zouden verdwijnen. Veel lichtgewicht kunststof aan de buitenkant van de eigenzinig vormgegeven Ritmo, maar ook een voortzetting daarvan in het interieur. Ondanks dat de X1/38 een geheel nieuw ontwerp was, en tevens een nieuw basismodel vormde voor de verdere ontwikkeling en vernieuwing van het Fiat programma in de 80er jaren, werd voor het onderstel en de motoren uitgegaan van de 11 jaar oudere 128. Beide auto’s staan op hetzelfde onderstel met dezelfde wielbasis. De X1/38 is een bijzondere auto. Eén die er in zijn klasse duidelijk uitspringt en verkrijgbaar in een grote range, variërend van een kleine benzinemotor tot een voor dit formaat grote diesel, met 4 en 5 versnelling en of met een automatische transmissie. De typen zijn: 60, 65, 70, 85, 105, 130 waarvoor het type nummer gelijk is aan het aantal pk’s. De Ritmo TC’s (TwinCam=dubbele bovenliggende nokkenassen) was het Fiat antwoord op de GT auto’s die op de markt verschenen. En dan in het bijzonder de Golf GTI. Als eerste model verscheen de 105TC, gevolgd door de 125TC en tenslotte de 130TC. .

De 105, 125 en 130TC

De 105TC van de eerste generatie is nooit officieel in Nederland geleverd geweest. Er rijden nu een aantal import exemplaren rond. Een 1600cc motor was in die tijd al een indrukwekkende motor die 105pk leverde bij 6100tpm. Een 5 versnellingsbak bracht de pk’s via laag profielbanden 165/65SR14 op de weg. De ontsteking was van het type Marelli Digiplex met een compressieverhouding van 1:9,3. Maximum snelheid: 180 km/h. De 125TC ging weer een stukje verder. Een uitdaging voor alle Europese GT’s stond er in de folder te lezen. De Ritmo Abarth 125TC had nu 125pk’s en een topsneldheid van 190km/h. Ook de 125 was als 1e type uitvoering; dwz met de ronde koplampen in de bumper/motordeksel, 185 banden en een motorinhoud die inmiddels was gegroeid naar 1995cc. Ook de 125TC werd niet in Nederland geleverd. De 130TC was de laatste telg uit de sportieve Ritmo serie en wellicht de meest succesvolle. De 130 werd in 1983 geïntroduceerd. De Ritmo had inmiddels een facelift achter de rug; de Ritmo werd opgevolgd door de Nuevo Ritmo. Een auto die qua carrosserie meer opging in de rest van de 3/5 deurs hatchbacks die inmiddels rondreden. Het motorblok was verder gekieteld door de Abarth ingenieurs. Dubbele Weber of Solex carburateurs en de dubbele bovenliggende nokkenassen zorgden voor 130pk en een top van meer dan 200km/u. Uiteraard werd het onderstel en de aandrijflijn aangepast aan dit geweld.

Bertone cabrio

Ook verscheen er een cabrioversie van de Ritmo. Zowel type 1 als de Nuevo Ritmo kende een open versie, gebouwd bij Bertone. De cabrio had 85S als typeaanduiding. Het 1500 blokje leverde 85pk’s bij 5800tpm. Later kwam er nog een speciale serie op de markt; de100S White Series. 100 pk’s werden uit het 1600 blokje geperst. Inmiddels zijn de cabrio’s van het eerste type een zeldzame verschijning op de wegen. Ook van dit type rijden er nog een handvol rond.